Grito Vacío
this site the web

martes, 14 de febrero de 2017

Escapada

No sé qué decir. Si tuviese que explicar lo que siento en este instante, es complicado. En mi cabeza hay gusanos que me devoran. El silencio ya no está. Al menos no ahora. Tengo de nuevo mi armadura, unos auriculares y la música a todo volumen. Un ritmo lento y dejarme flotar. A pesar de mis miedos, son estos momentos en los que me siento más feliz. Y no tengo nada en mis manos ni en mi historial que me enorgullezca.

Pero es esa euforia infundada entremezclada con la misma ira de siempre. Es como un caramelo muy dulce que por sorpresa tiene pica pica. Es divertido.

Es en estos momentos que siento que nada puede fallar, que soy la marea que nadie puede detener. En parte creo que es por la historia sobre “El pastor”, la que estoy publicando aquí con el nombre de Otro relato corto.

Es el sentimiento de excavar en el vacío y encontrar un tesoro. He encontrado una pequeña veta de oro en medio del desierto. Ahora he de ser cuidadoso. Tengo miedo de que se rompa o que tome una decisión errónea y deseche otra idea. Es emocionante. Tal vez sea un poco sádico y masoquista a la vez.


Son estas sorpresas en las que le encuentro la gracia a la vida. 

No hay comentarios:

Publicar un comentario

 

W3C Validations

Cum sociis natoque penatibus et magnis dis parturient montes, nascetur ridiculus mus. Morbi dapibus dolor sit amet metus suscipit iaculis. Quisque at nulla eu elit adipiscing tempor.

Usage Policies